Rhythm And Blues

Zespół wokalno-instrumentalny Rhythm And Blues powstał w lutym 1959 r. jako rock and rollowy zespół Gdańskiego Jazz Clubu (GJC). Inicjatorem założenia grupy był Franciszek Walicki (ur. 29.07.1921 r., zm. 3.10.2015) – dziennikarz, współtwórca międzynarodowych Festiwali Muzyki Jazzowej w Sopocie (1956-1957), założyciel GJC. Podczas II Festiwalu Jazzowego w Sopocie (1957) wystąpił amerykański piosenkarz Bill Ramsey, stanowiąc inspirację dla F. Walickiego i muzyków zespołu Modern Jazz Sekstet.
Grupa zadebiutowała 24 marca 1959 r. w wypełnionym po brzegi, niewielkim klubie „Rudy Kot”. Zespół wystąpił w składzie: Bogusław Wyrobek – voc (ur. 19.07.1937, zm. 30.07.1997), Marek Tarnowski – voc (ur. 22.04.1942, zm. 15.01.2008), Leszek Bogdanowicz (wł. Bogusław Grzyb, ur. 25.02.1934, zm. 2.08.1984) (eks Modern Jazz Sekstet) – g, Leonard Szymański (eks Modern Jazz Sekstet) – cb, Andrzej Sułocki – pno, Jan Kirsznik – ts i Edward Malicki (eks Modern Jazz Sekstet) – dr. Nieco później A. Sułockiego zastąpił Zbigniew Wilk (pseudonim Zbigniew Garsen).
Podczas pierwszego koncertu – uznanego z czasem za oficjalną datę narodzin rock`n`rolla w Polsce – muzycy wykonali: „Rock Everybody” (instr.), „Rock Around The Clock” (voc. B. Wyrobek), „Haxa Rock” (voc. B. Wyrobek), „Night Boogie” (instr.), „All Of Me” (voc. B. Wyrobek), „Stormy Weather” (voc. B. Wyrobek), „Hoola Hoop Boogie” (instr.), „Love Me” (voc. M. Tarnowski), „First In Line” (voc. B. Wyrobek), „Crazy Boogie” (instr.), „I Don’t Care” (voc. B. Wyrobek), „Diana” (voc. B. Wyrobek), „Drums Boogie” (instr.), „Mambo Rock” (voc. B. Wyrobek), „Elevator Rock„ (voc. M. Tarnowski), „When The Saints Play Rock’n’Roll” (voc. M. Tarnowski), „Perdido” (instr.), „Jailhouse Rock” (voc. B. Wyrobek) i „Rock Everybody” (instr.).
Nowa muzyka szturmem wdarła się na krajowe estrady. Rhythm And Blues na ówczesnej scenie muzycznej wyróżniał się brawurowym wykonawstwem, niespotykanym brzmieniem, którego jednym ze znaków rozpoznawczych była zelektryfikowana gitara marki Grazioso L. Bogdanowicza, podłączona do 15-watowego wzmacniacza, wymontowanego z radzieckiego magnetofonu „Dniepr”. Przekonali się o tym uczestnicy zorganizowanego 22 maja 1959 r. przez redakcję „Sztandaru Młodych” I Ogólnopolskiego Konkursu Amatorskich Zespołów Jazzowych i Rozrywkowych w Warszawie, w którym zespół, uzupełniony nowym wokalistą Andrzejem Jordanem (wł. Andrzej Szmilichowski), zwyciężył w kategorii tanecznej, zdobywając nagrodę ZAIKS – radioodbiornik „Bolero”.

W lipcu 1959 r. do zespołu dołączył Wasil Michaj (pseudonim Michaj Burano, ur. 29.10.1944 r.), 14-letni interpretator piosenek Elvisa Presleya, który szybko stał się drugim po B. Wyrobku gwiazdorem polskiego rock and rolla. Już z nim w składzie Rhythm And Blues wystąpił podczas dwóch koncertów na kortach tenisowych w Sopocie (sierpień 1959, zwycięstwo w meczu muzycznym z zespołem jazzowym New Orleans Stompers) oraz tryumfalnej trasy koncertowej w halach i na stadionach 10 największych miast Polski, wszędzie budząc emocje rozentuzjazmowanych widzów oraz oburzenie sterowanych przez władze dziennikarzy i decydentów. W efekcie Ministerstwo Kultury i Sztuki wydało decyzję zakazującą występów grupy w salach powyżej 400 miejsc, co praktycznie oznaczało zakaz koncertowania. Nie istniejący praktycznie od grudnia 1959 r. Rhythm And Blues rozwiązano uchwałą Jazz Clubu 22 czerwca 1960 r. Tego samego dnia, w tym samym miejscu z inicjatywy Walickiego powstał kolejny zespół spod znaku Mocnego Uderzenia – Czerwono-Czarni, którzy mieli kontynuować tradycję Rhythm and Bluesa. Soliści zespołu znaleźli zresztą później zatrudnienie w tym zespole. B. Wyrobek, po rozwiązaniu zespołu, rozpoczął współpracę z jazzową formacją Zygmunta Wicharego. Z kolei L. Bogdanowicz został cenionym aranżerem, kompozytorem i kierownikiem zesp. Studia M-2.

Przez ponad 30 lat jedynymi śladami działalności zespołu były: sesja nagraniowa dokonana prawdopodobnie we wrześniu 1959 r. w Rozgłośni PR w Gdańsku i krótki zapis Polskiej Kroniki Filmowej z maja tego samego roku. Dopiero w 1991 r. w ramach serii „Złote lata polskiego beatu” zaprezentowano publicznie archiwalne nagrania grupy. 24 marca 2009 r., w 50-rocznicę debiutu formacji, przed wejściem do klubu „Rudy Kot” w Gdańsku, prezydent miasta Paweł Adamowicz, odsłonił tablicę upamiętniającą to ważne wydarzenie. Uroczystość zorganizowała Fundacja Sopockie Korzenie.

Dyskografia:

1991 – LP/MC Muza – Various Artists – Złote lata polskiego beatu 1959-61

2000 – CD Polskie Nagrania – Bogusław Wyrobek – Legenda

2010 – CD Polskie Nagrania Muza – Various Artist – Był Rock and Roll

2012 – CD Muza – Bogusław Wyrobek – Legenda rock and rolla

Źródło:
„Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej – ROCK ‚N’ ROLL 1959-1973” – autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając